‘Mevrouw Trousselot 80 jaar en Allegonda is haar naam’, aldus vermeldde een speciale bijlage van het parochieblaadje St. Jan de Doper van 24 februari 1935 bij gelegenheid van de 80e verjaardag van mevr. Allegonda Trousselot – Martens, destijds wonende in de karakteristieke villa ‘Allegonda’ aan de Boulevard te Katwijk aan Zee waarin vroeger het restaurant Savoy was gehuisvest en welke nu geheel in originele staat is hersteld.
Op deze foto komt de unieke ligging van ‘Villa Allegonda’ van de familie Trousselot tot uiting. Deze villa werd in 1899 gebouwd als ‘Villa Sigrid’ naar een ontwerp van de Leidse architect Jesse. In 1909 werd ‘Villa Sigrid’ verkocht aan de Rotterdamse theehandelaar Josse Emile René Trousselot die in 1916 besloot de villa aanzienlijk uit te breiden. Na de verbouwing doopte de zoon Pierre Emile René Trousselot zijn villa om tot ‘Villa Allegonda’ ter herinnering aan zijn moeder, Allegonda C.J.M. Trousselot – Martens.
In 1956, na de dood van René Trousselot, kwam ‘Villa Allegonda’ in het bezit van de paters jezuïeten die het in 1957 weer verkochten aan een horecaondernemer. Sindsdien werd de villa ‘Hotel Savoy’ genoemd tot het onlangs op deze zeer markante plek weer een woonbestemming kreeg met veel gedoe over schuifpuien en naastgelegen appartementen.
De klok van mevr. Trousselot?
Zij was gehuwd met Emile Trousselot die eerder was overleden. Zij leefde voort met haar zoon René. De familie Trousselot was zeer welgesteld en ze bezaten onder andere aandelen in florerende theeplantages in het vroegere Nederlands Indië. Vanwege haar 80e verjaardag schenkt mevr. Trousselot een prachtige luidklok aan de parochie St. Jan de Doper en de doopnaam van de klok is ‘Allegonda’.
In de speciale editie van genoemd parochieblaadje vallen vele loftuitingen mevr. Trousselot hierin ten deel. Allereerst door pastoor J.P. Buys, pastoor van 31 maart 1933 – 16 oktober 1936, met een uitgebreide gelukwens én met vox domini ‘s heeren stem:
Te loven God den Heer
Met toongeluid steeds meer en meer
Zoo moog mijn stem ten hemel stijgen
In dankb´re klank, neen nimmer zwijgen.
De fee
stelijk versierde kerk in 1935 b.g.v. de 80e verjaardag van Trousselot. Zoek de verschillen met ons huidige kerkgebouw, wie heeft ze alle zeven gevonden?
Door de redacteur van het onvolprezen parochieblad, dhr. Jac. Meijer, die dat geheel op rijm doet met
‘Het lied uit den toren (eerste couplet):
Straks zal de nieuwe klank der klok wijd uit den toren slaan,
´t Geloovig volk zal op dien klank dan blij ter kerke gaan.
Straks hooren wij het nieuw geluid, heel nieuwe stem.
Die roept ons onze huizen uit, roept ons dan naar Hem.
Ook de prefecte der Mariacongregatie plaatste een gelukwens met een ludieke kop ‘Hallo who are there, the girls of the Mary Congregation? Yes, we are!’. Door de v.v. K.R.V. en P.H. Castenmiller van de St. Jozefschool werd ook een bijdrage geleverd. Op de nieuwe klok is in het Latijn een tekst gegraveerd, waarvan de Hollandse vertaling luidt ‘Op den 80e verjaardag van mevrouw Allegonda Trousselot – Martens, den 26sten februari 1935, heeft haar zoon René mij laten ophangen en luiden en aan pastoor Johannes Buys opdracht gegeven mij den naam van Allegonda te geven’.
Niet alleen mijn fiets namen de Duitsers mee
Onder protest en tot groot verdriet van pastoor Hesp, pastoor van 16 oktober 1936 – 8 februari 1956, wordt deze klok tijdens de Duitse bezetting uit de toren verwijderd. Dit gebeurde op 23 februari 1943 op lastgeving van de Rijkscommissaris voor het bezette Nederlands gebied. In de volksmond ontstaat onder parochianen het gezegde ‘Wie met gewijde klokken schiet, die wint de oorlog niet!’. En gelijk kregen ze, want gestolen goed gedijt niet!. Door de schade- en enquêtecommissie voor vergoeding van oorlogsschade wordt bij schrijven van 28 januari 1947 een schadevergoeding toegekend van f. 7.171,-.
Mevr. Allegonda Trousselot – Martens schonk in 1935 bij haar tachtigste verjaardag de parochie een nieuwe grote klok, de ‘Allegonda’ en de oude klok ging naar de Sint Jozefparochie in Wassenaar. Na de roof door de Duitsers kwamen in 1949 drie nieuwe klokken terug en hier zien we hoe kapelaan van Gastelen (1947 – 1951) deze klokken wijdt voordat ze hun definitieve plek in de kerktoren zullen krijgen.
Op basis van deze vergoeding heeft het kerkbestuur onder de geestdriftige leiding van pastoor Hesp allerlei procedures moeten volgen om tot aankoop en plaatsing van drie nieuwe klokken te geraken. Veelvuldig overleg en correspondentie met het bisdom om toestemming gingen hiermee gepaard. De toestemming van het bisdom Haarlem werd verkregen bij schrijven van 30 maart 1948 en op basis van een ingediende begroting ad f. 12.000, gespecificeerd als volgt: ‘Schadeloosstelling van f. 7.171,-, verkoop oude klokkenstoel en motor f. 1.500,-, meeropbrengst bollenveiling 1947 f. 2.200,- en nog in te zamelen giften van f. 1.129,-‘. De uiteindelijke levering kon onder druk na een bezoek door het kerkbestuur aan ‘Petit en Fritsen’ te Aarle Rixtel, bespoedigd worden. Begrijpelijk dat na de algehele klokkenroof door de Duitse bezetters de St. Jan de Doperkerk niet de enige was zonder klok / klokken. Volgens een interne aantekening door pastoor Hesp werd naar Brabant gereisd in een luxueuze Pontiac, bestuurd door garagehouder Henk Blom uit Rijnsburg.
De trotse pastoor Cornelis Joannes Hesp (1936 – 1956) staat op 25 mei 1949 bij de nieuwe klok die zijn naam droeg.
Het moet in het bijzonder voor pastoor Hesp een grote voldoening geweest zijn dat uiteindelijk op 25 mei 1949 drie nieuwe luidklokken met verschillende toonklanken en wegende respectievelijk 683, 404 en 283 kilo door de klokkengieters ‘Petit en Fritsen’ te Aarle Rixtel geleverd en geplaatst konden worden. De drie klokken werden gegraveerd met de namen ‘Allegonda’, ‘Joannes de Doper’ en ‘Cornelis Joannes Hesp’.
Deze foto is op 19 juni 1935 gemaakt bij het bezoek van
de Mariacongregatie aan Sonsbeek. Pastoor J.P. Buys (1933 – 1936) en René Trousselot zijn hier ook aanwezig. De bewoner van Villa Allegonda was altijd herkenbaar aan het kalotje en de resterende sigaarpunt deskundig vastgehouden tussen de vingers. Zij keken op deze foto naar Jac. Meijer die niet zichtbaar ingesloten was door…
Uitvaartdienst René Trousselot
Dat de familie Trousselot in katholiek Nederland, en zeker ook in onze parochie, in groot aanzien stond blijkt wel uit deze historische uitgave van het Leidsch Dagblad van 20 juli 1956. Daar wordt op indrukwekkende wijze de uitvaartdienst van zoon René Trousselot in ons kerkgebouw van de dag ervoor beschreven. Hoeveel heren op en bij het priesterkoor heb jij geteld? Leuk om zo het mooie verleden van onze parochie met prachtige verhalen en fotomateriaal weer eens van stof te kunnen ontdoen.
Gerard Bol (met dank aan ‘Van stof ontdaan’ van Harry Fennes en Astrid van der Valk voor het ‘Leidsch Dagblad’)
