Hoe is het allemaal begonnen? Hoe is het Christelijk geloof in ons land terechtgekomen? Laten we maar samen even terug gaan in de geschiedenis van ons landje en wel naar het jaar 690. Op het strand tussen Wassenaar en Noordwijk landde er toen een scheepje met twaalf mannen aan boord. Ze hadden de tocht vanuit Engeland gelukkig overleefd en kwamen nu hier om het Christelijk geloof te verspreiden. Het waren namelijk monniken, in traditionele pij gehuld, die na een kloosterleven in Engeland als missionarissen naar het vaste land uitgezonden werden. Die opdracht kwam namelijk van Augustinus van Canterbury, het hoofd van de Engelse kerk.
Hun leider was Willibrordus, geboren in York in 658. Hij was een man met veel invloed en hij was ervan overtuigd om het geloof over te kunnen brengen aan de Friezen en de Franken die in dit gebied, het latere Nederland, leefden. Gelukkig leek de Angelsaksische taal erg op de taal die de Friezen en Franken hier spraken. Een ander missionaris, de Frankische Wulfram, had de Friese koning Radboud zelfs zover gekregen dat hij zich zou laten dopen. En dan zou zijn volk op zeker volgen. Maar dat ging helaas toen niet door om onduidelijke redenen. Zo gingen de twaalf missionarissen met Willibrordus voorop door ons hele land om de bevolking te bekeren en vooral om iedereen te dopen. Ze deden dit zelfs in het huidige Zeeland en in Noord-Holland en Zuid-Holland, maar ook aan de noordgrens van het Friese gebied. En… alles te voet of hoogstens een enkel stuk te paard. Kom er maar eens om anno 2021.
Christelijk geloof breidde zich uit
Willibrordus vestigde zich in Utrecht, wat eens de woonplaats was van de koning. Maar het bekeren viel zeker niet altijd mee, de Friezen en de Franken hadden immers hun eigen geloof en hun eigen heilige plaatsen. Deze monniken waren bijvoorbeeld ook op Walcheren in het huidige Zeeland en hadden daar het beeld van Wodan, een godheid voor de bewoners, vernietigd. Maar hierdoor raakte de Friese koning Radboud eindelijk overtuigd van de kracht van dat andere en vreemde geloof. Vooral toen zijn eigen goden daar niets tegen deden! En toen liet hij zich dan toch uiteindelijk oprecht dopen. En wat Willibrordus en zijn elf metgezellen in Friesland en Holland deden dat probeerde een andere missionaris, Bonifatius, in een gebied aan de andere kant van de Rijn.
Zichtbaar in De Wilbert en onze kerk
Willibrordus werd zelfs aangesteld door paus Sergius de Eerste als bisschop en hij werd dus de eerste aartsbisschop der Friezen met als zetel Utrecht, nu het aartsbisdom Utrecht. Later ging hij in retraite in Echternach in Luxemburg waar hij een eigen kloostergemeenschap stichtte. Hij stierf daar in 739 op 81-jarige leeftijd na een zeer bewogen leven, maar vooral als grondlegger van de Christelijke kerk in dit gedeelte van Europa. Hij ligt op zijn verzoek ook begraven in de abdij van Echternach. Nu nog wordt hij in de lage landen breed vereerd en zijn er vele kerken, kapellen en ook katholieke scholen en parochies naar hem genoemd. Zelfs in onze eigen r.-k kerk is hij aanwezig in de vorm van een prachtig vaandel dat achter in de kerk hangt aan het balkon waar vroeger het koor zong en het oude Pelsorgel nog steeds aanwezig is. Ga bij binnenkomst in ons kerkgebouw dus zeker eens kijken hoe het eruit ziet! Komt u, kom jij, in De Wilbert, zie daar dan ook een schitterend beeld van Willibrordus van de beroemde beeldhouwer Charles Vos staan. En waarom zou dat niet bij de Katwijkse uitwatering mogen staan als plek waar Willibrordus mogelijk het Katwijkse strand opging? Als het aan oud-burgemeester Jos Wienen van Katwijk had gelegen dan had dit beeld er al gestaan op de Boulevard of… bij de uitwatering.
En zo is het dus allemaal begonnen met de verspreiding van het Christelijk geloof in Katwijk en de uitgebreide regio. Maar wanneer werd er voor het gesproken en geschreven over een katholieke geloofsgemeenschap, mogelijk zelfs een parochie, in Katwijk en omgeving? In één van de volgende afleveringen zal ik er meer over verhalen.
Richard Hulmer
Denkend aan vroeger… schrijft u mee?
Op deze derde maandag van het jubileumjaar van onze Katwijkse parochiekern van de H, Joannes de Doper, 18 januari, verschijnt hier het volgende verhaal in de historische serie ‘Denkend aan vroeger…’ van de hand van Richard Hulmer zelf. Waar er elke maandag een verhaal zal worden geplaatst op deze website, de vrijdag erna doorgeplaatst in de uit te geven digitale nieuwsbrief, zal hij met zijn tweede historische verhaal uit lang vervlogen tijden hier een stukje van de geschiedenis smeuïg verhalen.
Maar u kunt ook zelf uw belevenissen geplaatst krijgen, hopelijk voorzien van vele unieke foto’s. Zie onderstaand bericht op deze website onder het kopje ‘Denkend aan vroeger…’. Gewoon doen en met elkaar kunnen we de geschiedenis, ook van de laatste zestig jaar, laten herleven voor iedereen die het wil lezen en zien.
Stuur uw bijdrage, al dan niet compleet want Richard kan er altijd een prachtig verhaal van maken, naar r.hulmer@casema.nl of bel hem op 071-4025028 / 06-10203892. Uw / jouw verhaal(tje), of leuke en pakkende foto met korte tekst kan maandag 25 januari al op deze website geplaatst worden.
Namens de evenementencommissie,
Gerard Bol.