Leo Roosjen van De Katwijksche Post heeft na een deskundige rondleiding in ons kerkgebouw door Richard Hulmer, met ook een bevlogen toelichting op vele geschiedkundige onderdelen, de pen opgepakt om dat in vier afleveringen te verwoorden. Hij schrijft het in de ‘ik-vorm’ als het huidige kerkgebouw dat alles mag herbeleven. En alles ter gelegenheid van ons 175-jarige parochiejubileum. Omdat niet iedereen over De Katwijksche Post beschikt, plaatsen we de tekst ook hieronder en we kleden het wat aan met wat pakkende en treffende foto’s. Nieuwsgierig geworden? Veel leesplezier bij deze vierde en laatste aflevering met vooral aandacht voor het eeuwenoude Angelusklokje en de vele parochiële vrijwilligers.
Ik ga nog even door met mijn verhaal, want ik was nog niet helemaal uit verteld.
Een heel apart hoofdstuk vormt het Angelusklokje. ‘Mijn’ parochie, ja zo voel ik dat: mijn parochie had een Angelusklokje uit 1530, gemaakt door Pieter de Gein uit Mechelen, gegoten voor de Dorpskerk. Een Angelusklokje is het kleinste klokje in een Rooms Katholiek kerk. Het klokje roept de gemeente op tot het bidden van het Angelus (= het Engel des Herengebed) te bidden om 06.00, 12.00 en 21.00 uur. Dit Angelusklokje van de Dorpskerk is tijden zoek geweest. Tot het opdook en niemand het opeiste kwam het in bezit van het Katwijks Museum. Een prachtige plek. Maar voor mijn gevoel hoort het bij mij thuis. Nu mag het kerkbestuur het een aantal keren per jaar van het museum lenen.
Hoewel ik gebouwd werd voor 450 bezoekers zijn die er jammer genoeg niet iedere mis. Hoewel het bezoek voor de coronatijd toenam. De missen bij mij zijn al lang niet meer in het Latijn. De kerk is wat dat betreft veel meer naar de gelovigen toegekomen.
De ‘grote’ Rooms Katholieke kerk van weleer bestaat in de Nederlandse kerkprovincie niet meer. Veel werk wordt tegenwoordig door vrijwilligers gedaan. Dat heeft zo ook zijn eigen charme. Misschien wel laagdrempeliger. Soms kijk ik naar beneden en dan zie ik de tuinploeg aan het werk of de vrijwilligers, die mijn kerkhof onderhouden. Van die mooie initiatieven, die op een heel andere manier dan vroeger bijdragen tot het gemeente zijn. Zo bloeien er iedere keer weer andere initiatieven op. De geschiedenis van de parochie is in meerdere afleveringen verschenen op de website van onze parochie. Best interessant.
Ik volg alles vanuit de hoogte. Tenslotte heb ik met mijn toren een prima overzicht over het wel en wee rondom mij. Iedere keer weer hoop ik, dat mijn klokgelui nieuwe mensen aanlokt. Wat is het niet mooi om eenmaal per week even bij mij te rusten en na te denken over de afgelopen tijd en kracht te putten voor de komende tijd. Want ik vertelde nu alleen over mijn stenen; de pastoor vertelt over mijn Hoofdbewoner.
