Het hongerdoek dat voorin de kerk hangt, kent vijf ramen. De vijf zondagen van de veertigdagentijd staan deze ramen centraal, want elke raam ‘vertelt’ een verhaal. De complete tekst van de vijf ramen ligt ook achterin de kerk om mee naar huis te nemen. Komt u niet in de kerk dan kunt u het hier dus ook volgen. We wensen u een inspirerende weken op weg naar Pasen toe.
Onderin het derde raam zien we de brandende struik, die niet verbrandde. Mozes hoort daar de naam van God ‘Ik-ben-die-is’. Met deze naam openbaart God zich en blijft zijn diepste wezen ook weer voor ons verborgen. Zo nodigt Hij ons uit om Hem te zoeken. Dat zoeken is op een evenwichtsbalk staan en je balans proberen te vinden en behouden. In het midden staat groot de dorre vijgenboom met daarnaast een kruiwagen vol hartjes, die als liefdevolle mest moet dienen. De rentmeester links knielt en bidt. Hij bidt om kracht, om liefde en groei. Hij blijft hopen, dat God er zal zijn. Hij is immers ‘Ik-ben-die-is’.
