Wie vindt het niet leuk om welkom te worden geheten bij binnenkomst in een kamer vol visite, bij een tribune van een sportwedstrijd zoekende naar je kuipje, in de winkel waar je net weer heen moet omdat je een aankoop was vergeten of bij het wegbrengen van uw (klein)kind bij de basisschool? Waarom is dat niet bij vieringen in onze kerk altijd het geval (het gebeurt wel eens bij concerten of hele bijzondere vieringen als de organisatie dit voor haar rekening neemt)? Marloes Jongeneel vraagt u in haar schrijven om de handschoen op te pakken door deel uit te gaan maken van een welkomstcomité bij vieringen. Iedereen wil toch gezien en gekend worden bij binnenkomst? Doet u, doe jij ook mee?
