Op weg naar het Hoogfeest van Pasen

In het christelijke geloof worden door het hele jaar heen veel feesten gevierd. Noem ze maar op: Pinksteren,  Kerstmis, Hemelvaart en niet te vergeten Pasen. In de paastijd herdenken wij  het lijden en sterven van Jezus, maar vooral Zijn verrijzenis uit de dood. Pasen is voor velen het belangrijkste gebeurtenis in de Katholieke Kerk. Met Kerstmis vieren wij  de geboorte van Jezus, onze verlosser, een feest van nieuw leven, vrede en gezelligheid. In het Nieuwe Testament lezen we hoe Hij de 33 jaren van Zijn leven heeft doorgebracht. Eerst met zijn familie in Nazareth en later al predikend met zijn apostelen door heel Galilea. Steeds heeft Hij zijn apostelen verteld waarom Hij op aarde was en hoe het zou aflopen. Ook wij werden dus, door het lezen en luisteren naar het evangelie, voorbereid op Zijn dood maar ook op Zijn verrijzenis.

Hoe gaan wij ons voorbereiden op het paasfeest? Natuurlijk moet er eerst gefeest worden , zoals dat al eeuwen gebruikelijk is. Het grote feest van carnaval dat eindigt op Aswoensdag . Carnaval betekent letterlijk ‘vlees’ en ‘vaarwel’ en daarna begint de veertig dagen durende vastentijd. Een tijd om te versoberen, en daardoor ook te denken aan hoe wij de Goede Week gaan beleven. Vroeger was het de gewoonte om kinderen in die vastenperiode een zogenaamd  ‘vastentrommeltje’ te geven waar het snoepgoed van de hele week in werd bewaard en waar elke zondag iets mocht worden uitgehaald.

De betekenis van de Goede Week

Dan komen we aan bij de Goede Week, of ook wel de Heilige Week genaamd. Een week om ons echt voor te kunnen bereiden op het Hoogfeest van Pasen. We worden daarbij geholpen door de kerk die de betekenis en invulling van alle dagen in deze week heeft beschreven en de liturgie daarvoor ook heeft vastgesteld.
De Heilige week begint met Palmzondag, de zondag voor Pasen. Dat was de intocht van Jezus in Jeruzalem, gezeten op een ezel en toegejuicht door een grote menigte, die zwaaiden met palmtakken. Dan komen er drie stille dagen en dan zijn we aanbeland bij Witte Donderdag. Dat is de dag voor zijn lijdensweg die Jezus doorbracht met zijn leerlingen. Tijdens dat Laatste Avondmaal, samen met de apostelen, heeft Hij de eucharistie ingesteld. Het heilig  sacrament dat wij herdenken en vieren tijdens de heilige mis.


Dan word het vrijdag, Goede Vrijdag, en begint het lijdensverhaal van Jezus. Verraden door Judas en gevangengenomen door Romeinse soldaten wordt Jezus naar de landvoogd  gebracht. We kennen allemaal het verhaal van ontkenning door de apostel Petrus, de bespotting door de soldaten, tot de doornenkroon en het bebloede hoofd, de veroordeling door de landvoogd Pilatus en het volk dat riep: ,,Aan het kruis met Hem”. Zo loopt het dus af met Jezus, aan het kruis, als een misdadiger tussen twee andere misdadigers op de calvarieberg (was een kunstmatig heuveltje). Dan sterft Jezus aan het kruis en word het donker. Zijn taak is volbracht, zijn dood aan het kruis ter vergeving van onze zonden.

Bloemenhulde bij het ruwhouten kruis

Op Goede Vrijdag is het in veel parochies de goede gewoonte, om ’s middags om drie uur een rondgang te maken langs de veertienkruiswegstaties en te bidden en te mediteren. Dan is het ’s avonds stil in de kerk en na het lijdensverhaal aangehoord te hebben, klinkt er tromgeroffel en wordt het simpele en ruwhouten kruis naar het altaar gebracht. Als het daar is opgesteld, worden de kerkgangers uitgenodigd een bloemenhulde te brengen aan het offer dat is volbracht om daarna in alle stilte de kerk te verlaten, nog in gedachten verzonken aan de gebeurtenis die zojuist is beëindigd.  Maar toch weer met de hoop dat het goed gaat komen. Zo kunnen we ons gaan voorbereiden op de verrijzenis.     

Richard Hulmer