Eigenlijk zijn wij best een rijke parochie, maar niet zozeer van geld of bezittingen. Ga maar eens na, we hebben een prachtig kerkgebouw en een bij behorend kerkhof. Er is een pastoraal team met daarbij de kosters en de misdienaars in alle vieringen. En vrijwilligers? We noemen een aantal groepen zoals de collectanten, de technische commissie, de tuinmannen voor het onderhoud van al het groen rondom de kerk en ga zo nog maar even door. Dat zijn dan nog lang niet alle vrijwilligers. En niet te vergeten… we hebben ook nog drie fantastische koren. Zij ondersteunen allen de liturgie en nemen de kerkgangers mee in hun gezang. Deze keer staat het middenkoor Vocalis in het middelpunt van de belangstelling.
Het koor is opgericht in 1993. Voor onze begrippen is het een groot koor met ongeveer veertig zangers en zangeressen. Elke donderdagavond is er een repetitie in ons kerkgebouw en dat merken de kerkbezoekers ‘s zondags. Hun gezang klinkt als een klok en zangers en zangeressen zingen de sterren van de hemel. Of het nu gezangen zijn die ons bekend in de oren klinken of liederen in verschillende talen… het gaat ze allemaal zicht- en hoorbaar heel gemakkelijk af.
Vocalis zingt bij alle religieuze kleuren
Ook past het koor zich aan naar de tijd van het kerkelijk jaar. Kom maar eens in de paastijd luisteren naar hun oratoriumuitvoering van ‘Who is this King?’ Een stief uurtje prachtig gezongen melodieën op teksten uit het paasverhaal. In bijna elke viering, meestal na de communie, worden we vaak verrast met een Engelse hymne. Heel apart was hun uitvoering van de musical ‘Joannes in het zand’ in onze kerk na het overlijden van pastoor Schiebroek. Uitgevoerd om verbinding te hebben met elkaar in die moeilijke periode. Toen kwamen de solisten tevoorschijn die hun ‘aria’s’ moeiteloos ten gehore brachten. Een geweldig en buitengewoon optreden van het hele koor en ook de andere deelnemers.
Van Basiliek tot Birkenau…
Ook wordt Vocalis regelmatig uitgenodigd in andere kerken te komen zingen bij bijzondere gelegenheden. Komende 10 juni zingen ze in de Basiliek van de heiligen Agatha en Barbara in Oudenbosch en nu maar hopen dat vele parochianen daar getuige van zullen zijn. En niet alleen in Nederland is hun gezang te horen, want zelfs een reis naar het katholieke Polen was jaren geleden een prachtige uitdaging. Hun gezang klonk ook de Poolse kerkgangers bekend in de oren. Hier werden hun liederen dan ook enthousiast ontvangen. Kippenvel oproepend was het zingen van ‘Bless the Lord’ in het poortgebouw van het werkkamp Auschwitz-Birkenau, de plek waar de treinen aankwamen met erin vele willoze slachtoffers. Deze reis was een succes, waarschijnlijk ook, omdat één van de zangeressen van Poolse afkomst is.
‘Een zangkoor is de ruggengraat van elke parochie!’
Maar hoe komt een koor van deze omvang zover dat ze vaak uitgenodigd worden om te komen zingen? Het is natuurlijk het enthousiasme van de koorleden en de manier hoe ze met elkaar omgaan. Het koor kent een hecht verband en wat daarbij komt is het feit de meeste koorleden elkaar kennen. Ze wonen allemaal in een betrekkelijk kleine dorpsgemeenschap. De meeste koorleden zijn dan ook vaak ook op een andere manier vrijwilliger in onze parochiekern. Maar er moet voor elke viering / uitvoering ook gerepeteerd worden. Dat gebeurt nu dan onder leiding van een muzikale duizendpoot. Hij is organist, pianist, dirigent, maar vooral repetitor, Niek van der Meij. Hij is als dirigent de opvolger van diverse dirigenten, waar hij wel altijd de muzikaal begeleider van Vocalis was, maar hij brengt het koor hoorbaar naar een steeds hoger ‘zangniveau’. Tot nu toe werden in dit verhaal de koorleden ‘zangers’ en ‘zangeressen’ genoemd, maar ze zijn niet voor niets lid van een koor dat ‘Vocalis’ heet. Laten we ze vanaf nu, zoals het woord al zegt, de koorleden allemaal ‘Vocalisten’ noemen. Dat past beter bij dit geweldige koor en bij al die mooie stemmen. De hele parochiekern mag hier zeker met recht trots op zijn. En nu maar hopen en bidden dat Vocalis nog heel lang hun gezang mag laten klinken in onze parochie en daar buiten.
Richard Hulmer
