‘Vrede is die periode waar geschiedenisboekjes niks over weten te melden’ is een beroemde uitspraak van de cabaretier Fons Jansen in één van zijn conferences al vele jaren geleden. Maar helaas staat deze uitspraak nog als een huis, zeker einde 2023 waar de wereld wel in brand lijkt te staan: de Gazastrook in Israël; Oekraïne; Jemen… vul dit lijstje zelf maar verder aan. Op weg naar de eerste zondag van de advent, 3 december, vragen we ons vast en zeker af hoe iedereen in genoemde landen Kerstmis en de jaarwisseling gaat vieren. Daarom twee gedachten over vrede om met u, met jou, te delen. Lees hieronder maar het gedicht van Toon Hermans wat hij van vrede vindt in zijn zo herkenbare taalgebruik, Aansluitend kunt u / kan jij daar ook Augustinus’ visie op vrede lezen. De vrede daar ligt in handen van vele politieke leiders. Laten wij in ieder geval zorgen voor de vrede in ons hart en om ons heen!
Vrede is
Vrede is een kind dat glimlacht als je ernaar kijkt,
een weiland waar de jonge veulens grazen,
‘s avonds samen fijn naar huis toe fietsen op de dijk,
het hinkelhok, de hoepel, bellen blazen.
Vrede is geen groene tafel maar een stille kracht,
geen systeem, geen plan dat wordt berekend of bedacht.
Vrede is een opa die verliefd met oma danst,
vrede is de gloed die in vertrouwde ogen glanst,
vrede is een oud verhaal dat met een ster begint,
een stal, een houten kribbe… en een kind.
Toon Hermans
Heb de vrede lief
Heb de vrede lief en dan zul je het object van je liefde bezitten.
Dat is een zaak van het hart en wanneer je met vrienden vrede deelt,
is het niet zoals bij het delen van brood.
Want naarmate je met meer mensen je brood wilt delen, zal ieder minder ontvangen.
Vrede daarentegen lijkt op het brood dat, tijdens het breken en uitdelen,
in de handen van de leerlingen van de Heer steeds meer werd.
Augustinus, Preken
