In 1965 was er de toenmalige pater Henri de Greeve die in een meditatie in het weekblad De Nieuwe Linie klaagde dat nog maar zo weinig mensen de oude reisgebeden uit hun hoofd kenden. Waarom hier aandacht voor nu op deze website? Het is immers per slot van rekening nu vakantietijd en je zult wellicht met je gedachten en gebeden zijn bij de velen die nu op reis zijn, dit jaar na de coronajaren ook weer veel in het buitenland. Misschien ga je / gaan jullie eerdaags zelf op stap. Daarom in deze zomervakantie elke maandag op onze website het reisgebed dat de vrijdag ervoor in de digitale nieuwsbrief is verschenen. In de protestantse traditie kennen wij eigenlijk geen reisgebeden. Maar een reisgebed, het woord zegt het al, is in de katholieke traditie een gebed voor hen die op reis gaan of op reis zijn. Het reisgebed voor deze tweede vakantieweek komt uit de abdij van Iona. Voor iedereen daarom ook een behouden thuiskomst!
Moge God,
die erbij is als de zon opgaat en ondergaat
en als je de zee oversteekt,
onderweg je schreden richten.
Moge God,
die je nabij is als je zit en als je staat,
je met liefde omringen
en je bij de hand leiden.
Moge God,
die je wegen kent
en de plaatsen waar je uitrust
bij je zijn in je taak op aarde
het goede nieuws zijn dat je deelt
en je op de eeuwige weg leiden.
(Uit het Dienstboek van de Abdij van Iona.)
